De Hoven 2010

2.2 De ontstaansgeschiedenis

Het gebied aan de overkant van de IJssel was al in 1578 langs paden en wegen beplant met bomen. In de 17e eeuw ontstonden er steeds meer hoven (tuinen), compleet met tuinhuisjes. Oorspronkelijk lagen deze hoven aan de oostzijde van de IJssel, maar doordat Deventer versterkt moest worden met vestingwerken, moesten de hoven daar verdwijnen. De tuinhuisjes die bij de hoven stonden waren vaak voorzien van een verdieping in verband met de periodieke hoogstand van de rivier.

In 1813 wilden de aan de verliezende hand zijnde Franse troepen achter de IJssel standhouden tegen het vanuit het oosten oprukkende Kozakkenleger. Om vrij schootsveld te hebben werden op de Worp de huizen verbrand en alle bomen gekapt.

In 1815 kreeg Deventer toestemming van koning Willem I om het park weer te herstellen met voorbehoud dat het park mogelijk weer ten gronde moest ten tijde van oorlog. Het nieuwe park is ontworpen door Albertus van Leusen senior en is in 1816 aangelegd. Sommige van de oudste eiken in het park dateren van deze tijd. Het was een bekende bestemming voor een zondagse wandeling.

Deventer in 1867, linksonder op de kaart zijn 'de hoven' zichtbaar.

Na een overstroming van de IJssel in 1929, waarbij zelfs de verhoogde huizen, die sinds 1900 steeds meer voor permanente bewoning werden gebruikt, niet veilig waren, besloot de gemeente Deventer om een dijk aan te leggen. Daarna werd er op de tuinen een complete woonwijk gebouwd met de naam De Hoven.

Voor 1950 stonden in het park een hotel-restaurant, een kiosk en een muziekkoepel, ook was hier de aanlanding van de schipbrug over de IJssel. Daarna kwam er een kleine stadscamping tussen park en rivier. Het hotel is rond 2005 na langdurige leegstand opgeknapt en heropend. De parkaanleg werd diezelfde tijd met Europese subsidie gerenoveerd.